به گزارش نبض سحر، شهید علی اکبر شیرودی در سال ۱۳۳۴ در روستای شیرود محله تنکابن در خانواده ای کشاورز و متوسط به دنیا آمد. دوران دبستان و دبیرستان را در شیرود محله ی تنکابن تا مدرک چهارم متوسط به پایان رساند در سال ۱۳۴۹ برای کار و ادامه تحصیل عازم تهران شد. اما به علت فقر مالی قادر به ادامه تحصیل نشد تا این که در سال ۱۳۵۳ جهت خلبانی بالگرد به استخدام هوانیروز در آمد و پس از گذراندن آموزش های نظامی-زبان انگلیسی و پرواز، با درجه ستوان یار سومی در پایگاه هوانیروز کرمانشاه به انجام وظیفه مشغول شد. با شروع جنگ تحمیلی شهید شیرودی با سه فروند بالگرد و ۱۲نفر خدمه در مقابل لشکر عراق ایستاد ضمن نجات پادگان سرپل ذهاب و وارد آوردن خسارت فراوان به متجاوزان، آن ها
را کیلومترها به عقب راند. زمانی که این خبر به مجلس رسید، حجه الاسلام هاشمی رفسنجانی-رییس مجلس وقت-او را مالک اشتر زمان خواند. در یکی از روزهای جنگ به او خبر دادند که فرزندش ابوذر بیمار است و باید برای معالجه وی چند روزی جبهه را ترک کند. شیرودی مخالفت کرد و گفت: زمانی جوان های ما در جبهه ها به شهادت می رسند، باید یاور آن ها بود تا دشمن نتواند هستی فرزندان مان را بگیرد.
شهید شیرودی بنابر گفته های دوستان و آشنایان و همکاران فردی راسخ و ثابت قدم بود. تا آن جا که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای در یکی از بیانات خود می فرمودند: شیرودی اولین نظامی است که من در نماز به او اقتدا کردم.
آخرین مأموریت
شهید شیرودی در تاریخ۱۳۶۰/۲/۸ در منطقه سر پل ذهاب بود. بالگرد او در حین نبرد با نیروهای دشمن مورد هدف گلوله ی مستقیم توپ قرار گرفت و سقوط کرد و شیرودی در آن پرواز به مقام شامخ شهادت دست یافت و برای همیشه از میان زمینیان پرواز کرد و به معراج رفت. او به دیدار حضرت دوست، پروردگار بلند مرتبه و معشوق جاودانی اش شتافت و رفتن در جوار یار ابدی را بر ماندن در سرای دنیایی ترجیح داد.
هنگامی که خبر شهادت شیرودی را به امام خمینی(ره)دادند، امام فرمود: شیرودی آمرزیده است.
