به گزارش نبض سحر، در طی عملیات‌های موفقیت‌آمیز رزمندگان اسلام در جبهه‌های حق علیه باطل، شمار زیادی از نیروهای رژیم بعثی عراق به اسارت نیروهای رزمنده ایرانی در آمده بودند.
افزایش اسرای عراق در ایران، عراقی‌ها را به این فکر واداشته بود که طرح تبادل اسرا را بپذیرند.
سرانجام در ۲۴ فوریه ۱۹۸۶ میلادی، قطعنامه ۵۸۲ به تصویب رسید و در بند ۴ آن مقرر شد هر دو کشور ایران و عراق، با همکاری کمیته بین المللی صلیب سرخ در امور اسرای جنگی، هر چه زودتر تبادل اسرای خویش را آغاز کنند.
در همین زمان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۳/۹/۱۳۶۸ مصوبه‌ای را تنظیم کرد که طی آن در ۲۲ مرداد سال ۱۳۶۹، ستاد رسیدگی به امور آزادگان تشکیل شد و همه چیز برای استقبال از کبوتران زخمی و خسته وطن آماده شد.
دوران سخت زندگی اسرای ایرانی در اردوگاه‌‍‌های عراقی، سرانجامی غرورآفرین وعزت بخش را با خود به همراه داشت.
صبر و شکیبایی، ایثار، تسلیم ناپذیری، تحمل شکنجه‌ها و ناملایمات، داشتن روحیه قوی و شکست ناپذیر، از جمله ویژگی‌های بارز آزادگان ایرانی در دوران اسارت بوده است.
در طی هشت سال دفاع مقدس، ۴۵ هزار رزمنده به اسارت ارتش تجاوزگر عراق درآمدند، ولی فقط ۴۰ هزار تن از آن‌ها به میهن بازگشتند.
اولین گروه آزادگان سربلند، در ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹ به میهن بازگشتند و شور و خاطرات پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی را در یادها زنده کردند .
شماری زیادی از اسرای رزمنده ایرانی، به علت همکاری نکردن ارتش عراق با صلیب سرخ و عدم اعلام آمار دقیق اسرای ایرانی، مفقودالاثر شدند که وضعیت تعدادی از آن‌ها تا به حال معلوم نشده است.
شمار دیگری هم از این اسرا، زیر شکنجه‌های وحشیانه و ددمنشانه ارتش عراق و یا به علت عدم رسیدگی پزشکی و بهداشتی در زمان مجروحیت به شهادت رسیدند.
مقام معظم رهبری در بیانات خویش؛ اسرای آزاد مرد را مایه افتخار ملت شریف ایران می‌داند. اسرای آزاده‌ای که در دوران اسارت شرایط سختی را گذرانیده‌اند، اما در عین حال با حفظ دین و اعتقادات و دلبستگی خود به اسلام، امام و انقلاب موجب افتخار و آبرومندی ملت خود در برابر دشمن شدید.
ایستادگی و مقاومت آزادگان سرافرازمان در طول سال‌های سخت اسارت، ملت ایران را روسفید و سربلند کرد.
رهبر معظم انقلاب بازگشت پیروزمندانه آزاد مردان راه حق را به میهن اسلامی حادثه‌ای می‌دانند که دست قدرت الهی آن را رقم زده است .
آخرین روز اسارت فرا رسید و اسرا یکدیگر را در آغوش می کشیدند. از یکدیگر حلالیت می طلبیدند و قرآن را بر سر همدیگر می گرفتند و یکدیگر را به آیه های ملکوتی می‌سپردند.
در مرز خسروی بانگِ ” به کنعان رسیدگان ” طنین انداز بود. اتوبوس‌های آن سوی مرز عراق به منزله فرشتگان نجات در انتظار مسافران کربلا بودند. همگان خاک پاک وطن را توتیای چشم کردند. با مشاهده هر ایرانی رگ حیات در اندام تکیده هر آزاده ای جان می‌گرفت.
مرقد مطهر امام(ره)، پذیرای آزادمردان
به یاد آن روز که به قصد جبهه‌های نبرد، به جماران رفتیم، تا دعای پر مهر پیر جماران را بدرقه راه خود کنیم و موعظه‌های عرفانی‌اش را در جای جای قلبمان بگنجانیم.
دریغا! دریغا! که هنگام رجعت مرکب آهنی ما را نه به سوی جماران، بلکه به سوی بهشت زهرا هدایت کرد. پس سینه زنان و گریه کنان خود را بر مزار او رساندیم و اندوه تنهایی را با اشک سرودیم.
آزاده شهید
به یاد آنان که در ایام اسارت بر اثر شکنجه‌های دژخیمان، شراب عشق نوشیدند.
آزادگان از دیدار مادر آزاده شهید در حالی که قاب عکس فرزندش را با دستان لرزان در برابر دیدگان همه نگه می‌داشت و با چشمانی منتظر مژه بر هم نمی‌زد، شرم داشتند.
آزادگان عزیز از دیدار همسر آزاده شهیدی که به دیدارشان می‌آمد در حالی که فرزندش گوشه چادر مادر را در دستان کوچکش جمع می‌کرد و آهسته و بی صدا می گریست، شرم داشتند.
این سرنوشت همه پرندگان باغ محمدی است که یوسف وار، عصمت خویش را نگه داشتند و حتی به قیمت شکنجه و زندان، دست از دوست نشستند و چنین کردند یاوران دلاور خمینی(ره) در زندان‌های دشمن بعثی.
اسوه های مقاومت و پایداری
آزادگان با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستاده و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و همیشه یار انقلاب و اسلام بودند؛ تا جایی که یکی از فرماندهان بعثی در مقابل اسرای ایرانی اعتراف کرد که ” شما در این جا یک حکومت اسلامی کوچک تشکیل داده اید”.
به خانه‌ات خوش آمدی
در ۲۶ مرداد سال ۶۹، پس از رنج‌های فراوان، سرانجام طلایه‌داران سپاه عشق پای به خاک میهن اسلامی گذاشتند. به راستی که قلب ملت خانه آن‌هاست و آنان قدم بر قلب ملت نهادند و آمدند و خوش آمدند.
در ادامه پوستر طراحی شده توسط سایت نبض سحر تقدیم این آزادگان سرافراز می شود:
